Motivasyon, kelime anlamı olarak bir işi yapma nedenidir. Halk arasında genellikle "gaza gelmek" deyimiyle karıştırılır. Kendisi iç ve dış motivasyon olmak üzere ikiye ayrılır. İç motivasyon, kişinin kendi iç dünyasında bir davranışı ortaya koymak için ortaya koyduğu nedenlerdir. Dış motivasyon ise genellikle dışarıdaki nedenler veya başkalarının sağladığı cesaretlendirme veya caydırma konuşmaları olarak addedilir.

Öz disiplin, bir davranışı sistematik şekilde sürdürebilme iradesidir. Öz şefkat ise kişinin kendisini en zorlu durumlarda bile hoş görmesi olgusudur. Öz şefkatin gelişmediği yerde öz disiplin gelişemez. Genellikle süreç şu şekilde işler: kişi kendisine gerçekçi olmayan hedefler koyar. Bunları yerine getirmek için insan üstü bir çaba sarf eder çünkü çok büyük ihtimalle kişi kendisini başkalarıyla karşılaştırıyordur. Sonrasında gelen bir tükenmişlik hissi ile kişi pes eder ve öz şefkat eksikliği yüzünden kendisine öfkelenir. Bu durum iç motivasyonun sağladığı yakıtın yanlış şekilde kullanılması sonucu oluşan başarısızlık hissinin öğrenilmesini beraberinde getirir. Bunun yol açtığı durum öğrenilmiş çaresizliktir. Kişi belli bir noktadan sonra "Ne kadar denersem deneyeyim bir şey değişmiyor" ya da "Ben zaten yeteneksizim" gibi söylemlerdir.

Ulaşmak istediğiniz hedef her ne ise o hedefin içinizde şekillenmiş olması, içinizdeki cevherin delaletidir. Kimse hiçbir işi uzman düzeyinde yapmak durumunda değil ancak hemen her insan, eğer fiziksel ya da zihinsel bir engeli yoksa, ki bu durum görece daha düşük ihtimaldir, her işi orta veya vasat düzeyde yapabilir. Bu da dildeki B1-B2 seviyelerine karşılık gelir ve kişinin kendisini tatmin hissetmesi için bu seviyeler fazlasıyla yeterlidir. Öz şefkat ve öz disipline yatırım yapın.